vrijdag 30 november 2012

Dicembre

Ik ben een tijdje zoek geweest, hier.

Dat kan ik gaan wijten aan verhuizingen en -bouwingen, het aflopen van het gastenseizoen (met als grande finale een uitgebreide indische rijsttafel voor een onafzienbare menigte), het terugzoeken van ontelbare verplaatste voorwerpen en het ontdekken van steeds weer nieuwe barsten en barstjes in onze dierbare muren, verschrikkelijke verkoudheden en veel, heel veel diepgevoeld huisvrouwenleed - maar laat ik eerlijk zijn: ik leef bij vlagen en ik heb geen discipline. Ik behoor tot de ongewervelde diersoorten. Soms een mossel, soms een naaktslak.

Wat ligt er dus meer voor de hand dan eindelijk weer eens een stukje te tikken, louter als afleiding van de drukkende decemberverplichtingen? Mijn drie halfbloedjes hebben natuurlijk, krachtens hun Nederlandse afkomst, recht op tenminste een hálve sinterklaasviering. En omdat we in Italië wonen, moeten er uiteraard ook kerstgeschenken komen - vooral om tussen de vriendjes niet al te zeer uit de toon te vallen. Precies tussen die twee hoogtepunten in verjaart mijn dochter, wat alwéér speelgoed in cadeauverpakking impliceert en, tot haar vreugde en mijn verdriet, een kinderfeestje.


Intussen woekert de crisis voort en zitten zowel de Sint als Babbo Natale te fronsen over hun begroting, met de handen in de baard.

Ik voorzie een massa steuntrekkende Pieten en elfen, vanaf 1 januari.