Als ik ergens de pest aan heb, is het wel aan kamperen. Er is weinig dat me erger deprimeert.
Vooral in een tent. Slapen op een luchtbed, of erger, zo'n dun matje, op de grond met een muffe slaapzak is mensonwaardig en alleen verdedigbaar in gevallen van grote nood en schrijnende ontbering. Van eten op de grond, of gezeten op zo'n kampeerstoeltje aan zo'n wankel kampeertafeltje, krijg ik maagpijn. Bij caravans word ik draaierig van de misantropische oprispingen, vooral als het een heleboel caravans zijn, van die vrijwel identitieke met voortent en al, netjes in de rij op een, o gruwelijk oord, camping.
Campings zijn een straf. Nooit zal ik begrijpen hoe mensen van de 'vrije natuur' weten te genieten op zo'n aangeharkt veld, haring aan haring of trekhaak aan trekhaak. Met zo'n toiletgebouw waar schimmen in pyjama met een tandenborstel en een verschoning niet weten of ze de aanpalende poetser of plasser moeten groeten of juist niet. In van die praktische, toch best comfortabele en vooral afzichtelijke kampeerfauteuils vanaf je eigen dubbele vierkante meter de hele dag kijken wat de buren doen, en rond etenstijd een wandelingetje maken om te zien wat al die mede-avonturiers via hun campinggasje op hun hardplastic bord hebben weten te krijgen. Ik word alweer een beetje wee bij de gedachte.
Als het aan mij lag, ging ik uitsluitend op reis voor een verblijf in een ruim opgezet, zeer vrijstaand écht huis met privézwembad, zodat ik drie weken geen mens hoef te zien, afgezien van mijn gezin zo af en toe. Maar vanwege datzelfde gezin ligt het niet aan mij. Binnenkort moet ik weer op kamp. Gelukkig wel steeds een ander, zodat ik in elk geval geen kaartje hoef te leggen met de schaars geklede overburen.
Vooral in een tent. Slapen op een luchtbed, of erger, zo'n dun matje, op de grond met een muffe slaapzak is mensonwaardig en alleen verdedigbaar in gevallen van grote nood en schrijnende ontbering. Van eten op de grond, of gezeten op zo'n kampeerstoeltje aan zo'n wankel kampeertafeltje, krijg ik maagpijn. Bij caravans word ik draaierig van de misantropische oprispingen, vooral als het een heleboel caravans zijn, van die vrijwel identitieke met voortent en al, netjes in de rij op een, o gruwelijk oord, camping.
Campings zijn een straf. Nooit zal ik begrijpen hoe mensen van de 'vrije natuur' weten te genieten op zo'n aangeharkt veld, haring aan haring of trekhaak aan trekhaak. Met zo'n toiletgebouw waar schimmen in pyjama met een tandenborstel en een verschoning niet weten of ze de aanpalende poetser of plasser moeten groeten of juist niet. In van die praktische, toch best comfortabele en vooral afzichtelijke kampeerfauteuils vanaf je eigen dubbele vierkante meter de hele dag kijken wat de buren doen, en rond etenstijd een wandelingetje maken om te zien wat al die mede-avonturiers via hun campinggasje op hun hardplastic bord hebben weten te krijgen. Ik word alweer een beetje wee bij de gedachte.Als het aan mij lag, ging ik uitsluitend op reis voor een verblijf in een ruim opgezet, zeer vrijstaand écht huis met privézwembad, zodat ik drie weken geen mens hoef te zien, afgezien van mijn gezin zo af en toe. Maar vanwege datzelfde gezin ligt het niet aan mij. Binnenkort moet ik weer op kamp. Gelukkig wel steeds een ander, zodat ik in elk geval geen kaartje hoef te leggen met de schaars geklede overburen.
Hahaha, ja ik zie je al zitten!!! Heel beeldend. In elk geval een fijne vakantie toegewenst!
BeantwoordenVerwijderenKijk, met jou kan ik praten. Willen ze jou niet omruilen voor een leuke man en drie schattige kinderen? Dan gaan wij samen naar dat hele grote luxe huis waar we elkaar alleen af en toe op het terras tegenkomen, en onder het genot van een flinke fles over de campinggangers kunnen praten!?
BeantwoordenVerwijderenWat een uitstekend idee. Ik zal het ze voorstellen.
VerwijderenVreselijk he, ik heb ook een bloedhekel aan kamperen. Ik zie er gewoonweg de lol niet van in.Dat gehang in die tent, en wat ik nooit begrijp is waarom mensen hun luxe huis verruilen voor een armoedige tent met slechte bedden.
BeantwoordenVerwijderenAls tegenargument krijg ik dan te horen dat ze het dan extra waarderen wat ze thuis hebben.
Ik waardeer het zo ook, elke dag weer als ik de sleutel in mijn paleis steek dan denk ik wat heb ik een heerlijk luxe huis ;-)
Ik vond het héérlijk. Maar dan wel met de luxe van eigen wc aan boord van onze caravan, want zomaar op iedere wc mijn ding doen dat ging echt niet. En dat hou je dus geen 3 weken vol. Caravan hebben we nu niet meer, stiekem droom ik van een klein campertje. En dan heerlijk door Europa touren.
BeantwoordenVerwijderen