woensdag 9 mei 2012

Da capo

Ja, nou, het valt niet mee.

Terugkeren bedoel ik, met een volslagen vacant hoofd en koffers vol vuile was, van een uitstap waarvan ik de afgelopen dagen al met een hortje en een stootje verslag heb gedaan.

Ik zal u er verder niet mee vervelen. Geluk is - laten we eerlijk wezen - slopend saai voor buitenstaanders. Het scheelt dat ik van nature zwartgallig genoeg ben om weldra weer in gezanik te kunnen vervallen.

Ik maak me bijvoorbeeld een beetje zorgen over de nabije toekomst van dit blog.
De lente is definitief doorgebroken hier, er zijn twee (uiteraard schattige) kuikentjes geboren, de rozen willen alweer gesnoeid en het gastenseizoen breekt aan, dus wanneer en waarover dient er geschreven? U moet maar een beetje geduld met me hebben. Of niet, natuurlijk, maar daar hebt u mij niet mee.

Hoe dan ook, het kan zijn dat ik de komende tijd noodgedwongen eens een dagje over moet slaan. Mocht u dat niet kunnen verdragen, dan staat de uitnodiging voor een eenvoudige, maar Italiaanse, dus tamelijk smakelijke, crisismaaltijd nog immer voor u open.




7 opmerkingen:

  1. Als je niet snel weer wat zwartgalliger wordt neem ik een abonnement op de EO gids hoor. Positiviteit, bah.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oké om de dag een stukje is ook goed........ ;o)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hé! leuk dat je terug bent!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vind het ook leuk dat je terug bent. We moeten eens samen een potje gaan zeuren, in de herfst of zo.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In de herfst zeurt het uitstekend! Er gaat trouwens een bijna rechtstreeks boemeltje zo ongeveer van mij naar zo ongeveer bij jou, of omgekeerd.

      Verwijderen
    2. Makkelijk zat, nu alleen nog het onjuiste moment vinden.

      Verwijderen

Feedback, van welke aard dan ook, is welkom. Try me.