donderdag 15 maart 2012

Aardappels

Moederschap. Moeras van zuigende zorgen en zelfverwijt.

Soms stel ik me voor hoe ik de hele horde (het lijken er soms wel twaalf! hoe doen ze het?) achterlaat bij een morsig cafetaria aan een verlopen snelweg, en dat ik dan diabolisch lachend  - met bloedrode nagellak en zwarte zonnebril - wegscheur naar onnoembare verten. Daar voel ik me natuurlijk best schuldig over, die gedachte.

En ik voed ze ook helemaal verkeerd op. Ze kijken veel te veel televisie, en van een twijfelachtig educatief gehalte. Knutselen vind ik meestal zo'n gedoe. Ze lusten geen grapefruits. Ze willen geen groente. Als ze hologige bleekneusjes worden, is het mijn schuld. Als ze ontaarden in verwende vetklepjes is het óók mijn schuld.

Er is een lichtpuntje.

De Italianen, die zoals iedereen weet over een volslagen superieure keuken en een onfeilbare wijsheid op voedselgebied beschikken, plaatsen de aardappel gedecideerd onder de rubriek 'groente'.
Wat een vondst! Kind, neem nog wat chips, groente met plantaardige olie, wat wil je nog meer.

In een geur van heiligheid serveer ik dus een zeer eenvoudig doch voedzaam en troostrijk gerecht, en ik noem het 'rijst met groente'. En ze vréten het.


Riso con patate (voor vier flinke eters)

400 gram risottorijst
3 forse aardappels
2 dito uien
100 gram spekblokjes
litertje bouillon
50 gram geraspte parmezaan
peper, zout, nootmuskaat

Schil de aardappels en snij ze in kleine blokjes. Fruit de aardappelblokjes, de gesnipperde uien en de spekblokjes een klein halfuur op een zacht vuurtje in (olijf)olie. Voeg rijst toe en laat die glazig worden. Voeg wat bouillon toe en blijf toevoegen naarmate de boel verdampt. Geregeld omscheppen. Royaal zouten, peperen en nootmuskaten (wel even proeven natuurlijk). Tegen het einde van de kooktijd parmezaan erdoor scheppen, gloeiendheet opdienen. Blazen.

6 opmerkingen:

  1. Ik droom er wel eens van om naar een grote drukke stad te vertrekken en dan alleen maar voor mezelf hoeven te zorgen ;-)en ze kunnen mij dan ook niet vinden(vandaar de grote drukke stad ;-)..maar ja, als ze de hoek om zijn mis ik ze al weer ;-)
    Enne lekker recept!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Aha, dus er zijn meer slechte moeders!? Samen een dagje niet- moederen dan maar? Nouja, jij kookt nog, zie ik. Ik scheep ze af met tosti's...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben ook een enthousiast gebruiker van het tosti-apparaat hoor. En mijn serieuzere moederlijke misstappen zet ik natuurlijk niet online, ik kijk wel link uit.

      Verwijderen
  3. Lang leve de aardappel! Mijn kinderen zijn er ook gek op. Jammer dat er ook nog andere 'groentes' bestaan. Die van mij zijn 17 en 14 en gelukkig nog steeds niet hologig of vetklepperig, dus vreesch niet.

    Ik wil je even complimenteren met je geweldige schrijfstijl. Elke dag zit ik hier te genieten en jaloersig te zuchten: 'Och, kon ik dat toch ook maar....'

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat een vreselijk aardig compliment! En ook niet van de minste, zie ik :)

      Verwijderen
  4. Ach ja, ik heb me altijd maar vastgehouden aan dat onderzoek wat ze eens gedaan hebben met een groep kinderen die ALLES mochten eten wat ze wilden. Na drie maanden bleken ze alle vitaminen, mineralen en eiwitten binnengekregen te hebben die ze nodig hadden. Alleen hadden ze te veel suiker gegeten. De verklaring daarvoor was dat suiker niet in ons eigenlijke dieet voorkomt, dat is een industrieel verkregen product....... Ik vind eerlijk gezegd dat GEZOND ETEN wel eens overdreven hoor! Kijk, een slechte moeder ben je toch al, je kunt er maar beter relaxed onder zijn, da doe je dat tenminste goed......

    BeantwoordenVerwijderen

Feedback, van welke aard dan ook, is welkom. Try me.