Adam

dichterlijke dinsdag


 

Je zit in het gras, je kan nog niet echt lopen
en langzaam wordt je blauwe broekje nat.
Er ligt een groene wereld voor je open
met vlekjes heldergeel en paars bespat.

Het is te vroeg om dingen te benoemen,
't is alles nieuw en nog onaangeraakt.
Die sprieten en het zand en alle bloemen:
ze zijn zojuist speciaal voor jou gemaakt.

Je slaat hautain geen acht op het gewemel
van beestjes en de fluister in het blad.
Je slaat je ogen ook nog niet ten hemel
want jij en God zijn toch al één pot nat.