vrijdag 20 april 2012

Sangue

Er is een moord gepleegd, een dorp verderop. Een bloedige. Op tweede paasdag.


Dat is natuurlijk heel akelig en helemaal niet de bedoeling. Maar de gemeente staat wel weer voor járen op de kaart.



De niet-rechtstreeks betrokkenen hier zijn, nou ja, niet buiten zichzelf van vreugde of zo, maar ze lopen toch te glimmen van nieuwsgierig- en belangwekkendheid en hebben weer lekker veel stof tot eindeloze speculaties in de bar. Allemaal hopen ze nog een keertje te worden geïnterviewd door de alomtegenwoordige sensatiepers. Allemaal weten ze exact hoe lang het bloedspoor was, waar het slachtoffer woonde en boodschappen deed, wat er de avond van het gebeuren gegeten is, waar de dader werkte en diens bloedgroep. Slechts één - centrale - vraag blijft open: waarom? Men weet het niet, en dat is fijn gissen.

De bejaarde maar sanguïnische buurvrouw heeft het er al tien dagen met veel gusto over. Ze haalt me het bloed onder de nagels vandaan met haar eindeloze repetities. Na een uitgebreide recapitulatie van de bekende bloederige feiten en het ontvouwen van diverse theorieën omtrent het motief, schakelt ze in één adem over op ándere slachtingen waar ze wel eens van gehoord heeft, en alle dodelijke ongevallen waarvan ze in haar lange leven kennis heeft genomen. Hoe meer slachtoffers hoe beter. Hematologische bijzonderheden en leed van bloedverwanten worden zo breed mogelijk uitgemeten. Intussen voeder ik mijn kippen en doe of mijn neus bloedt.

De schijnbaar koelbloedige moord heeft toch ook wel weer zoveel kwaad bloed gezet dat er een algemene bloeddorst heerst. Eigenlijk zou men het bloed van de dader wel eens willen zien, en diens prompte arrestatie wordt een beetje beschouwd als doekje voor het bloeden. Ik vrees lichtelijk voor bloedwraak, want dat zit die warmbloedige mensen hier misschien toch wel enigszins in het bloed.

Hopelijk bloedt het gauw dood.


8 opmerkingen:

  1. Volgens mij een goede inspiratiebron voor een spannende detective ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En wat vonden je bloedjes van kinderen van het enge verhaal?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha, dat doet me denken aan Dexter. Bestaat dat in Italië ook?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb het hier nog nooit gezien, maar ik kijk ook helemaal geen Italiaanse tv. Daar word je namelijk niet vrolijk van, over het algemeen.

      Verwijderen
  4. Hoi Bastabimbi, wat heb je een leuk blog, en je schrijft goed!

    Tja, met een moord zo dichtbij je in de buurt, begin je bloed vanzelf te koken :-)

    Anderhalf jaar geleden waren wij op vakantie. Mijn man zat helaas met zijn voet in het gips, dus dropte ik hem op een terras met krant, en gingen mijn dochter en ik winkeltjes kijken. Komen we terug, zegt Lief: "Hierzo, zijn wij op vakantie en heeft iemand bij ons in het dorp zijn moeder vermoord."

    Fijne zondag nog, groetjes Mirjam Kakelbont

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha die Mirjam, dank je! Leuk dat je meeleest.

    Ja, zal je altijd zien, gebeurt er eindelijk eens wat... Je bloed zou er haast karnemelk van worden.

    BeantwoordenVerwijderen

Feedback, van welke aard dan ook, is welkom. Try me.